مدیریت سانحه زلزله در مناطق روستایی با تاکید بر مشارکت روستاییان مطالعه موردی: دهستان خرارود

یکی از مهم ترین چالش هایی که جوامع روستایی با آن مواجه اند، بروز سوانح طبیعی، بویژه زلزله است که با توجه به ارتباط بلافصل سکونتگاه های روستایی با محیط جغرافیایی پیرامون خود همواره منجر به بروز خسارت مادی و تلفات جانی گسترده ای در آنها می شود. با توجه به استقرار بخش عظیمی از کشور ما بر روی کمربند لرزه خیز آلپ- هیمالیا و وجود گسل های متعدد در بستر کالبدی آن دارای آسیب پذیری نسبی بالاتری در بین کشورهای دنیا می باشد. یکی از مهم ترین راهبرد هایی که می توان در مدیریت سانحه زلزله و کاهش اثرات حاصل از آن، بکار گرفت توجه به مشارکت روستاییان می باشد. هدف از این پژوهش بررسی نقش مشارکت ساکنین در مراحل سه گانه مدیریت سانحه زلزله (قبل، حین و بعد) در مناطق روستایی مورد مطالعه است . برای حصول به اهداف تحقیق از روشهای اسنادی و میدانی با تاکید بر تکمیل پرسشنامه  نزد  146 نفر سرپرست خانوار روستایی در 14 روستا استفاده شده است. داده های جمع آوری شده، در محیط نرم افزار spss با استفاده از آزمونt  تک نمونه ای و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهد افراد جامعه نمونه بیشترین میزان مشارکت را در مولفه های نهادی و کمترین میزان را در بعد اقتصادی داشته اند. همچنین بر اساس آزمون t تک نمونه ای مشخص شد که  میزان مشارکت سرپرستان خانوار در همه ابعاد بالاتر از حد متوسط بوده است که نشان دهنده میزان مطلوب مشارکت خانوارها در مدیریت سانحه زلزله می باشد. تجزیه و تحلیل عاملها نیز نشان داد عامل مقاوم سازی مساکن کمترین واریانس (91/5) و عامل اقتصادی و محیطی (32/13)بیشترین میزان واریانس را ازدیدگاه روستاییان به خود اختصاص داده اند.